Ik wil informatie delen over een cliënt die geen toestemming geeft. In mijn organisatie is afgesproken dat we niet delen zonder toestemming. Wat nu?

Het komt voor dat er beleid is gemaakt dat in de praktijk niet altijd goed werkt. Het ‘niet delen van informatie zonder toestemming van de cliënt’ is daarvan een voorbeeld. Er zijn mogelijkheden om informatie te delen zonder toestemming (zie vraag Welke grondslagen zijn er om informatie te delen?), soms is dat nodig voor goede hulpverlening. Het is belangrijk om dit te bespreken in de organisatie. Diegenen die het beleid maken en vaststellen, horen te weten wat de knelpunten in de praktijk zijn om zo nodig het beleid daarop te kunnen aanpassen. 

Het kan ook zijn dat professionals terughoudendheid zijn met het oog op eventuele tuchtklachten. Geen informatie delen terwijl daar wel redenen toe zijn moet ook uitgelegd kunnen worden. Maar er zijn ook voorbeelden van tuchtklachten in casussen waarin te weinig informatie werd gedeeld. En waar er geen verantwoordelijkheid werd genomen voor de veiligheid van cliënten en gezinnen. Bij het behandelen van een tuchtklacht wordt vooral gekeken naar de professionele afweging die is gemaakt om al dan niet te delen. Als er een goede afweging is gemaakt, wordt een tuchtklacht zelden gegrond verklaard. Het is daarom ook belangrijk om alle afwegingen goed vast te leggen.