Een hulpverlener vraagt om informatie over mijn cliënt. Mag ik informatie delen en zo ja welke?
Het is belangrijk om te weten waarom de hulpverlener de informatie van jou nodig heeft (doelbinding) en of de cliënt hem voor het opvragen toestemming heeft gegeven. Als Veilig Thuis of een jeugdbeschermer informatie vraagt, kan de informatie op wettelijke basis worden gedeeld. Met hulpverleners/artsen die betrokken zijn bij de behandelrelatie mogen gegevens worden uitgewisseld zonder toestemming. Als er geen behandelrelatie is, en de cliënt (nog) geen toestemming heeft gegeven, dan kun je zelf in gesprek gaan met de cliënt met de vraag of je informatie mag uitwisselen met de andere hulpverlener.
Schat jij of de andere hulpverlener in dat er een onveilige situatie dreigt zonder informatie-uitwisseling, dan kun je ook zonder toestemming informatie uitwisselen. Want naast toestemming zijn er andere gronden of uitzonderingen (zie ook de vraag Welke grondslagen zijn er om informatie te delen?) waarop gedeeld kan worden. Bij eventueel onveilige situaties biedt de Meldcode huiselijk geweld en kindermishandeling de stappen die je kunt volgen, ook zonder toestemming. Juist in dergelijke situaties moet de motivatie om te delen goed worden onderbouwd en vastgelegd.
Als je informatie deelt zonder toestemming van de cliënt, is het belangrijk hem hiervan op de hoogte te stellen, mits dit geen onveilige situaties oplevert.
Het is belangrijk je afwegingen gedegen te maken en te noteren. Dit geldt vooral in de situatie dat er geen toestemming is van de cliënt of zijn ouders of wettelijke vertegenwoordigers. Daarnaast dien je een aantal relevante zaken te noteren in het dossier. Het gaat erom:
- waarom de cliënt (geen) toestemming heeft gegeven;
- welke afweging heeft geleid tot het al dan niet verstrekken van informatie;
- of dit besproken is met een collega; aan wie de informatie is verstrekt;
- wat het doel en de noodzaak was;
- welke gegevens zijn verstrekt en of en op welke wijze de cliënt hierover is geïnformeerd.